węgorz

Plan zakłada prowadzenie intensywnych zarybień narybkiem szklistym lub obsadowym, przy czym długość ich ciała nie może przekroczyć 20 cm. Ograniczenie długości ryb wynika z faktu, iż węgorz obsadowy pochodzić może z hodowli tuczowej i większe osobniki są zdeterminowane płciowo, przy czym większość z nich stanowią samce.  W sumie przewiduje się, że do dorzecza Wisły i Odry należy corocznie wpuścić 13 mln szt. narybku szklistego lub 2.6 mln narybku obsadowego (tab. 1).

Plan zakłada prowadzenie intensywnych zarybień narybkiem szklistym lub obsadowym, przy czym długość ich ciała nie może przekroczyć 20 cm. Ograniczenie długości ryb wynika z faktu, iż węgorz obsadowy pochodzić może z hodowli tuczowej i większe osobniki są zdeterminowane płciowo, przy czym większość z nich stanowią samce.  W sumie przewiduje się, że do dorzecza Wisły i Odry należy corocznie wpuścić 13 mln szt. narybku szklistego lub 2.6 mln narybku obsadowego (tab. 1).

Projekt pn. „Zarybienie w sezonie 2014/2015  wód dorzecza Odry, Wisły, Pregoły i Zalewu Wiślanego narybkiem węgorza europejskiego Anguilla anguilla (L.) w celu odbudowy  jego populacji” jest czwartą operacją finansowaną z  Europejskiego Funduszu Rybackiego i budżetu państwa, który ma za zadanie realizację „Planu gospodarowania zasobami węgorza w Polsce” (PGZWP). Plan został opracowany w 2009 roku przez Instytut Rybactwa Śródlądowego oraz Morski Instytut Rybacki na zlecenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi i jest wdrażany od stycznia 2010 roku  tj.

Obserwowane od lat drastyczne zmniejszanie się populacji węgorza europejskiego (Anguilla anguilla L.), w większości rejonów geograficznych jego występowania wymusza potrzebę prowadzenia działań mających na celu poprawę dynamiki populacji tego gatunku. Prawo unijne (Regulation (EC) 1100/2007 of 18 September) obliguje państwa członkowskie do podjęcia takich właśnie działań.

W 2014 i 2015 r planuje się poznakowanie 700 węgorzy z akwenów Jeziora Jamno i Zalewu Szczecińskiego.  Znakowanie przy użyciu znaczków typu T-bar przeprowadzone będzie w czasie migracji żerowiskowych i tarłowych w miesiącach maj - czerwiec, sierpień - październik. Badania mają na celu określenie tras migracji, wstępne szacunki śmiertelności połowowej, oraz w przypadku węgorzy żerujących potencjału wzrostowego i zasiedlania habitatów morskich.

Zasada limitów połowowych narybku szklistego ustanowiona zgodnie z założeniami przywoływanego wcześniej rozporządzenia 1100/2007 umożliwia państwom członkowskim UE realizującym narodowe plany ochrony węgorza wykorzystanie jego zasobów do bezpośrednich zarybień w ilości wynikającej z potrzeb.  Większość państw korzysta z możliwości zakupu narybku szklistego w okresie jego nasilonego pojawiania się u wybrzeży Europy Zachodniej tj. od grudnia do marca.

Naturalną drogą uzupełnienia populacji węgorzy w śródlądowych wodach Polski jest ich migracja z wód morskich. Młodociane węgorze (narybek szklisty i wstępujący) z atlantyckich wód omywających zachodnie wybrzeża Europy poprzez cieśniny duńskie wpływają do Bałtyku, po czym ich niewielka ilość  wstępuje do rzek, którymi rozprzestrzenia się po całej zlewni. Obecna skala i zasięg tej migracji są nieznane.

W ramach operacji prowadzone są badania diagnostyczne badania ichtiopatologiczne (parazytologiczne, bakteriologiczne, wirusologiczne i grzybicze) oraz badania immunologiczne i szereg analiz hematologicznych i parametrów biochemicznych surowicy węgorza z wpuszczanych do wód Polski. Badania dotyczące chorób wirusowych i bakteryjnych przeprowadzane są przy zastosowaniu zaawansowanych metod immunologicznych, biologicznych (linie komórkowe) i molekularnych (PCR) oraz mikrobiologicznych.